Voor wie schreven wij?

Bernardo Caal Xol uit Guatemala deed alles wat hij kon om het land en de natuurlijke hulpbronnen van zijn volk te beschermen tegen plundering en het verlies van biodiversiteit. Bernardo en zijn volk protesteerden toen de rivier waarvan ze afhankelijk zijn om te overleven, bedreigd werd door de bouw van twee waterkrachtcentrales. Bernardo werd publiekelijk zwartgemaakt. In 2018 veroordeelde een rechter hem tot meer dan 7 jaar gevangenisstraf. We schrijven voor Bernardo’s vrijlating.
Toen Wuhan als eerste stad ter wereld in lockdown ging, was Zhang Zhan uit China een van de weinige burgerjournalisten die verslag deed van de beginnende coronacrisis. Ze wilde de waarheid naar buiten brengen. Daarom trok de voormalig advocaat in februari 2020 naar de belegerde stad. Op sociale media deed ze verslag van overheidsvertegenwoordigers die onafhankelijke verslaggevers oppakten en familieleden van coronapatiënten lastigvielen. Zhang Zhan werd opgepakt en veroordeeld tot 4 jaar cel. Zo wilden de autoriteiten haar het zwijgen opleggen. We schrijven voor Zhang Zhans vrijlating.
Mensenrechtenadvocaat Mohamed Baker uit Egypte moet zijn vrouw, katten en alle anderen van wie hij houdt missen. Hij is valselijk beschuldigd van terrorisme en zit in de gevangenis omdat hij opkwam voor diot e meest gemarginaliseerde mensen van Egypte. In de gevangenis wordt hij wreed behandeld. Hij zit vast in een krappe, stinkende cel. Een bed of matras heeft hij niet. Ook mag hij niet buiten sporten en hij mag zelfs geen familiefoto’s hebben. We schrijven voor Mohameds vrijlating.
Wendy Galarza uit Mexico werkt in de jeugdzorg en is feministisch activist. In november 2020 demonstreerde zij voor gerechtigheid in de zaak van de moord op een vrouw die Alexis heette. Tijdens de demonstratie begon de politie te schieten. Wendy werd geraakt door politiekogels. Ze diende een aanklacht in tegen de politie. Maar degenen die ervan verdacht worden verantwoordelijk te zijn voor de schoten, zijn nog niet vervolgd. We schrijven voor gerechtigheid.
Anna Sharyhina en Vira Chernygina uit Oekraïne richtten in 2006 een ngo op die opkomt voor lhbti- en vrouwenrechten: Sphere. Sphere biedt een veilige plek aan vrouwen en lhbti’ers in Charkov, de op een na grootste stad van Oekraïne. Maar de afgelopen jaren is Sphere tientallen keren aangevallen door anti-lhbti-groepen. Anna en Vira doen hier telkens aangifte van, maar de politie heeft nog nooit iemand ter verantwoording geroepen. Lhbti’ers voelen zich daardoor onveilig. We schrijven voor gerechtigheid.
Janna Jihad uit de Beaette Palestijnse Gebieden wil een gewone jeugd. Maar de Palestijnse tiener woont op de door Israël bezette Westelijke Jordaanoever, waar ze systematisch wordt gediscrimineerd. Al op haar zevende begon ze het geweld van het Israëlische leger in haar dorp vast te leggen. Haar journalistiek levert haar ongewenste aandacht op. Ze wordt lastiggevallen en met de dood bedreigd. We vragen de Israëlische autoriteiten Janna en de andere Palestijnse kinderen te beschermen tegen discriminatie en geweld.
In oktober 2020 werd er in de Nigeriaanse hoofdstad Abuja gedemonstreerd tegen het geweld, de afpersingen en de moorden die de politie-eenheid Special Anti-Robbery Squad (SARS) op haar geweten heeft. De jonge computerprogrammeur Imoleayo Michael promootte de protesten op sociale media. Twee weken later werd hij door gewapende mannen opgepakt en 41 dagen lang opgesloten in een ondergrondse cel. Hij wordt beschuldigd van verzonnen aanklachten en kan voor jaren in de gevangenis verdwijnen. We schrijven voor Imoleayo’s vrijheid.
De ooit verlegen, stille tiener Panusaya Sithijirawattanakul uit Thailand is inmiddels voorvrouw van de Thaise democratiebeweging. Panusaya, beter bekend als Rung (regenboog), maakt zich sterk voor gelijkheid, de vrijheid van meningsuiting en hervorming van de Thaise monarchie. De autoriteiten vinden haar een onruststoker. In maart 2021 werd Rung 60 dagen lang opgesloten. Ze ging 38 dagen in hongerstaking en werd vrijgelaten. Er lopen tientallen aanklachten tegen haar, waarvoor ze een levenslange gevangenisstraf kan krijgen. We schrijven voor Rungs vrijheid.
Mikita Zalatarou uit Wit-Rusland (Belarus) stond op een vriend te wachten toen hij verzeild raakte in een demonstratie waar hij niks mee te maken had. De volgende dag werd de 16-jarige jongen gearresteerd. De politie beschuldigde hem van het gooien van een molotovcocktail naar de oproerpolitie. In gevangenschap werd hij geslagen en kreeg hij elektrische schokken toegediend, terwijl hij epilepsie heeft. Ondanks gebrek aan bewijs werd Mikita veroordeeld tot 5 jaar gevangenschap. We schrijven voor Mikita’s vrijlating.
Ciham Ali werd geboren in Los Angeles, maar groeide op in Eritrea. Toen ze 15 was probeerde ze het land te ontvluchten. Maar ze werd gearresteerd en negen jaar later weet nog steeds niemand waar zij is. Het lijkt erop dat haar arrestatie te maken heeft met haar vader, die ervan verdacht wordt dat hij een couppoging steunde. Ciham is Amerikaans staatburger, maar de Amerikaanse regering sprak zich nooit uit over haar lot. We schrijven voor Amerikaanse hulp voor Ciham.

24 bijzondere momenten uit de geschiedenis van Amnesty Nijmegen

Sociale Media

whats amnesty nijmegen facebook-eigenlogo vrouwenrechtengroep facebook

instagram instagram

Dit zijn wij

amnestynijmegen3

Amnesty International Nijmegen draagt d.m.v. (eigen) acties haar steentje bij aan de bewustwording en de naleving van de mensenrechten in binnen- en buitenland.

Login Form